Kara Tren türküsünün hikayesi

   

Birden durdu,başını öne eğdi,yere sanki saydammışçasına toprağın binlerce metre derinindeki bir noktaya bakarak : Sanırım artık gelmez dedi .
    Anlamamıştım ,daha doğrusu konuştuğumuz konuyla bir alaka kuramadım. Sonra saf saf kim gelmez diye sordum.....
    Başını kaldırdı, önce gözlerimin taa içine, sonrada ufka baktı.
    Babam dedi. Sanırım artık gelmez!...
    Yıl 1995 Osmanlının birçok  cephede savaştığı her turden levazımın gerekli olduğu gibi herşeyden önce de savaşacak asker lazımdı. Büyük kayıpların verilďiği, gidenlerin geri dönmediği çoğunun akibeti bilinmediği gunler... İnsanımız  istasyonlarda sabahlıyor ...Ümitle beklenen "kara trenler" kara haber getiriyor  çoğu zaman . Anaların,bacıların ,eşlerin,gözleri ağlamaktan fersiz düşmüş çaresiz bekleyeşi ...Bekledikleri bir defa ölmüş ama o her kara tren gelişinde bir defa daha ölen kadınlarımız . Yorgun ,bitkin ve başı eğik kara tren acı bir çığlık atarak  uzaklaşıyor. İnadına yaşatılmaya çalışan ümitleri, o korkuñç bekleyişleri bir ağıta dönüşüyor.

    Kara Tren
Kara tren kara yılan gelmez olaydın,Gül yarimi elimden almaz olaydın ya da bir türküye:
Gözüm yolda gönlüm  darda
Ya kendin gel ya da haber yolla
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup

Kara tren gecikir belki hiç gelmez
Dağlarda salınır da derdimi bilmez
Dumanın savurur halimi görmez
Gam dolar yüreğim gözyaşım dinmez

Yara bende derman sende
Ya kendin gel ya da bana gel de
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup

Kara tren gecikir belki hiç gelmez
Dağlarda salınır da derdimi bilmez
Dumanın savurur halimi görmez
Gam dolar yüreğim gözyaşım dinmez

      Ne kadar acı günler ,yokluk, sefalet,açlıkla verilen mücaďele . Anadan babadan,yardan,candan,canandan geçilerek vatana adanmış hayatlar... Cepheye gidenlerin, geride bıraktıkları hasret,özlem, korku, merak ve acı dramına konu olmuş bir türkü . Beklediği gelmeyince demez mi? Geride kalan " kara tren kara yılan gelmez olaydın gül yarimi elimden almaz olaydın"....!
     Ruhu şad olsun ! Bu topraklar için toprağa düşen şehitlerin gazilerin.... Dilerim bu millet bu acıları bir daha yaşamaz ! Yaşamasın .....
Türkülerimiz özümüz yüreğimizin   bam teli,bizi bize anlatan bizi bize tanıtan yürek seslerimizdir. Türküler umuttur, aşktır, özlemdir ,vefadır..... kıvrım kıvrım akan bir nehir gibi yüreklere dolanan sılaya uzanan bir yoldur. Yüreğin gurbetinde yetişen özlemleri kor kor demet demet sunan hasret çiçeğidir . Yaşama sevincinden ölüm acısına kadar vefayı vefasızlığa hasreti ,özlemi,sevgiyi ,inancı, direnci  aşkı kahramanlığı türkülerde hissedip  yaşarız .
   Bugün sizlere hüzün ve çok dokunaklı KARA TREN'nin hüzünlü hikayesini anlatmak istedim..